بسیاری از نوزادان تا 2 سالگی به دلیل تماس پوست با ادرار ، مدفوع یا پوشک نامناسب دچار سوختگی و عرق سوز شدن پا می شوند. این سوختگی که به دلیل حساس بودن پوست نازک و لطیف نوزادان رخ می دهد و سبب بی قراری نوزاد و التهاب ، سوزش و قرمزی پوست می شود .
قرمزی و بثورات ناشی از تماس در محل هایی از بدن کودک دیده می شود که کهنه یا پوشک کودک با پوست بدن او تماس داشته است . مانند ناحیه باسن ، قسمت جلو و سطح خارجی ران ها ، ناحیه تناسلی و کشاله ران ها . همچنین برخی از مواد تحریک کننده پوست مانند انواع عطر ها ، صابون ها و مواد شوینده و لوسیون ها نیز می توانند در برخی از موارد سبب حساسیت پوستی در نوزادان شوند.
کارینو کیدز فروشگاه اینترنتی لوازم سیسمونی می باشد و یکی از بزرگترین فروشگاه های اینترنتی در زمینه خرید سیسمونی است و کیفیت تمام محصولات خود از جمله کرم های سوختگی نوزاد را تضمین می کند. همچنین دارای مجوز و نماد اعتماد الکترونیک از مرکز توسعه تجارت الکترونیک وزارت صنعت و معدن و تجارت می باشد؛ شما با خیال آسوده می توانید سفارشات خود را ثبت و در سریع ترین زمان درب منزل دریافت کنید.
علت ادرار سوختگی پای نوزادان
عوامل بسیاری سبب سوختگی پای نوزادان می شود.برخی از آن ها شامل موارد زیر است :
?حساسیت به پوشک
?حساس بودن پوست کودک به صورت ژنتیکی
?تعویض دیر هنگام پوشک
?محکم بستن پوشک
? آب و هوای گرم و مرطوب
?برخی بیماری ها مانند انواع اسهال های ویروسی
?دندان درآوردن
? استفاده از مواد شوینده قوی و ناسازگار با پوست نوزاد
?رژیم غذایی مادر که وارد شیر او شده و ممکن است با پوست نوزاد ناسازگار باشد .
?خوردن غذای جدید در کودک که سبب تغییر در ترکیبات مدفوع و اسیدی شدن آن می شود .
?استفاده از آنتی بیوتیک ها : زیرا این دارو ها علاوه بر باکتری های مضر باکتری های سالم را که به ازبین بردن قارچ های بدن کمک می کند از بین می برند .
?مدفوع اسیدی : اسید موجود در بعضی از غذا ها به ویژه میوه ها و آب میوه ها ، مدفوع نوزاد را اسیدی می کند که منجر به بثورات می شود. بهتر است برای مدتی کودک از خوردن میوه های اسیدی پرهیز کند .
برای درمان سوختگی پای نوزاد و بثورات پوستی ، ابتدا باید فهمید که منشاء آن ها چه عاملی بوده است . بدیعی است که با دانستن علت سوختگی مراحل درمان راحت تر خواهد بود .
انواع بثورات پوستی
1- بثورات قارچی :
این نوع بثورات در داخل پوشک نوزاد که گرم و مرطوب است رشد و تکثیر می شود و کاندیدا نام دارد و موجب قرمز شدن پوست نوزاد می شود و اگر درمان نشود موجب ایجاد تاول خواهد شد . در نوع خفیف این نوع بثورات می توان از کرم های سوختگی موجود در بازار استفاده کرد .
2- بثورات تماسی :
بثورات تماسی به صورت لکه ی پهن و صاف است و در قسمت پشت نوزاد و در اثر تماس با پوشک خیس ایجاد می شود و یا در اثر شستن پوشک های پارچه ای با مواد شوینده نامناسب ایجاد می شود و با استفاده از پماد های ساده قابل درمان می باشد .
3- بثورات باکتریایی :
بثورات باکتریایی همراه با سوزش بوده و به صورت زخم ظاهر می شوند و در برخی از موارد مایعی زرد رنگ شبیه چرک از آن خارج می شود و برای درمان آن معمولا از آنتی بیوتیک استفاده می شود .
4- اگزما :
اگزما با تاول های برجسته همراه است و موجب خارش و پوسته شدن ، پوست می شود و علت آن بیشتر آلرژی های غذایی و آلرژی تماسی می باشد .
5- سوختگی پا در اثر اسهال :
انزیم های فعال موجود در اسهال می توانند به سرعت موجب سوختگی پای نوزاد شوند . جهت جلوگیری از این نوع سوختگی باید پوشک به سرعت تعویض گردد. برخی از افراد سوختگی پای نوزاد به خاطر دندان درآوردن را به دلیل افزایش بزاق دهان و بلع آن و در نتیجه شل شدن مدفوع و بروز اسهال می دانند .
چگونه می توان سوختگی پای نوزاد را درمان کرد
روش های درمانی زیادی برای التیام سوختگی پای نوزادان وجود دارد ، که بر اساس نوع سوختگی و شدت آن مورد استفاده قرار می گیرند. برخی از افراد درمان بر اساس طب سنتی را ترجیح می دهند و عده ای دیگر معتقد به مراجعه به پزشک یا استفاده از دارو و کرم های سوختگی هستند .
اما بهتر است همیشه قبل از هر گونه اقدام درمانی برای عارضه مشکوک به سوختگی و قارچ با پزشک کودک خود مشورت نمایید .
درمان سوختگی پای نوزاد
– خشک نگه داشتن پای نوزاد و استفاده از صابون های مخصوص کودک بدون عطر می تواند به درمان سوختگی کمک کند .
– باز نگه داشتن پای کودک و پوشاندن شلوار نخی برای درمان سوختگی پای کودک مناسب است .
– مالیدن لایه نازکی روغن زیتون و یا روغن نارگیل در محل آسیب دیده
– تعویض پوشک نوزاد بلافاصله پس از دفع مدفوع و ادرار
– خشک کردن محل سوختگی با حوله تمیز و با حرکات ضربه ای بدون مالش
برای خشک کردن پای نوزاد می توانید از انواع خشک کن پارچه ای نوزاد استفاده کنید.
خشک کن پارچه ای نوزاد
– محکم نبستن پوشک
– استفاده از پوشک های ضد حساسیت
– استفاده از کرم ها و پماد مناسب : بهتر است محصولی انتخاب کنید که حاوی زینک اکساید بوده و عاری از مواد معطر باشد . همچنین کرم های حاوی ویتامین های آ و د می تواند به روند درمان کمک کنند.
از بهترین و معروف ترین کرم های سوختگی خارجی موجود در بازار کرم سوختگی سودوکرم و موستلا می باشد. از این کرم ها هم جهت پیشگیری و هم جهت درمان سوختگی پای نوزاد نیز می توان استفاده کرد .
کرم سوختگی سودوکرم با داشتن زینک اکساید دارای اثر التیام بخشی و محافظت کنندگی پوست می باشد و بهترین پماد سوختگی پای نوزاد می باشد. همچنین به دلیل داشتن لانولین اثر نرم کنندگی نیز دارد . از این کرم جهت درمان و تسکین دهندگی زخم ها و التهابات ناشی از عرق سوختگی و ادرار سوختگی نوزادان استفاده می شود . در فرمول این کرم از مواد دفع کننده آب و رطوبت استفاده شده است تا بتواند به خوبی از پوست محافظت کند .
درمان سنتییا خانگی سوختگی پای نوزاد
برای درمان سوختگی پای نوزاد می توان از روش های سنتی و درمان های گیاهی استفاده کرد. و در صورت موثر واقع نشدن این روش ها به پزشک مراجعه نمود . برخی از دارو های گیاهی موثر در سوختگی پای نوراد عبارتند از :
– گل همیشه بهار یک گیاه عالی برای پوست های حساس است و خیلی سریع التهابات و بثورات پوستی را بهبود می بخشد.
– اسطوخودوس با عطری که دارد سبب آرامش پوست خواهد شد.
– روغن زیتون می تواند سبب نرم نگه داشتن پوست نوزاد شود .
درمان سوختگی پای نوزاد دختر
جهت درمان سوختگی پای نوزاد دختر باید به سرعت و پس از دیدن اولین نشانه های سوختگی اقدام کرد . زیرا نوزادان دختر معمولا پوست حساس تری نسبت به نوزادان پسر دارند . مهم ترین نکته در هنگام پماد زدن به نوزادان دختر این است که هرگز نباید چیزی وارد واژن نوزاد شود و حتما باید روی سطح پوست استعمال شود . ورود پماد به واژن ممکن است باعث ایجاد عفونت مجاری ادرارییا سایر بیماری های مربوط به دستگاه تناسلی شود . همچنین هنگام شستن نوزاد حتما باید از جلو به سمت عقب عمل شستشو را انجام داد . اگر می خواهید در مورد شستن نوزاد بیشتر بدانید مقاله آموزش شستن نوزاد و تعویض پوشک را مطالعه کنید.
درمان سوختگی پای نوزاد پسر
اگر نوزاد پسر باشد جهت استفاده از پماد باید ختنه شدن او را در نظر گرفت . اگر نوزاد ختنه نشده است هرگز پوست بیرونی او را دستکاری نکنید . اگر نوزاد ختنه شده است پماد را در نقاطی که سوختگی شده است به آرامی پخش کرده و از زدن پماد در نقطه مجرای ادراری او خودداری کنید .
جهت درمان سوختگی پای نوزادان باید این نکات را در نظر گرفت :
1- با مشاهده اولین نشانه های سوختگی برای درمان آن اقدام کنید .
2- اگر بعد از 2 الی3 روز پیشرفتی در روند درمان حاصل نشد یا هر یک از نشانه های زیر را در کودک خود مشاهد کردید ، حتما به پزشک اطفال مراجعه نمایید:
– اگر نوزاد تب دارد
– اگر بثورات به خارج از پوشک نوزاد کشیده شده است .
– اگر بثورات بدتر شده و یا نوزاد دچار اسهال شده است .
– اگر بثورات دارای تاول یا زخم چرکی باشد.
و در آخر شما اکنون اطلاعات کافی در مورد سوختگی پای نوزاد را کسب کرده اید و می توانید جهت پیشگیری و درمان سوختگی پای نوزاد خود اقدامات لازم را انجام دهید .
کرم سوختگی نوزاد هم از جمله وسایلی است که در چک لیست لوازم سیسمونی قرار دارد و قطعا هر پدر و مادرییک بار به ان نیاز پیدا می کند.
یکی از ضروری ترین و مهم ترین تجهیزات پزشکی که در اتاق عمل بکار می رود، نخ جراحیاست. از نخ های جراحی برای بستن زخم های ناشی از عمل جراحی استفاده می شود. ترمیم بافت های آسیب دیده و از بین رفته اتصال دو طرف پوست بدن بر اساس زخم و بستن موضعی پوست بدن از کاربرد های نخ های جراحی است.
در این مقاله بر آن شده ایم تا باکیفیت ترین نخ های جراحی را به شما معرفی کنیم؛ اما پیش از آن به بررسی موارد زیر می پردازیم:
·تقسیم بندی انواع نخ جراحی
·انواع نخ بخیه قابل جذب و غیر قابل جذبنخ جراحی
·مزایا و معایب استفاده از نخ بخیه
·ملاک انتخاب باکیفیت ترین نخ جراحی
تقسیم بندی انواع نخ جراحی
نخ بخیه انواع مختلفی دارد. انواع بخیه به طور گسترده به دسته های زیر تقسیم می شوند:
·نخ بخیه قابل جذب در مقابل نخ بخیه غیر قابل جذب
·نخ بخیه بافته در مقابل نخ بخیه غیر بافته
·نخ بخیه طبیعی در مقابل نخ بخیه مصنوعی
نخ بخیه قابل جذب
بخیه های قابل جذب (به عنوان مثال Monocryl، Vicryl، PDS) با گذشت زمان توسط بدن توسط فرآیندی مانند هیدرولیز و تخریب آنزیمی تجزیه می شوند. مدت زمانی که این کار طول می کشد، به مواد مورد استفاده در بخیه و همچنین محل استفاده از بخیه و خصوصیات بیمار بستگی دارد. میزان جذب بخیه در بیماران مبتلا به عفونت مداوم، تب یا کمبود پروتئین بیشتر از سایر افراد است.
بسته شدن تمیز پوست زخم جراحی بیشتر توسط یک بخیه قابل جذب صورت می گیرد. بخیه قابل جذب بدون کاشت دائمی بافت خارجی نزدیکی بافت ها به یکدیگر را به منظور کمک به روند بهبودی فراهم می کند. نخ بخیه و جراحی مونوکریل که در اواسط دهه 90 توسعه یافته است، یک بخار مونوفیلی و قابل جذب است که بیشتر در عمل جراحی کاربرد دارد. میانگین عمر این نخ بخیه 7-14 روز است و در طول حدود 100 روز کاملا جذب می شود.
ویکریل یک جایگزین بسیار پرکاربرد است و به دلیل وجود یک ماده بافته (پلی استیل) از مونوکریل متفاوت است. بخیه های بافته مفید هستند زیرا احتمال کمتری در شستشوی گره جراحی وجود دارد؛ اما از نظر تئوریکی تمایل بالایی به عفونت دارند و ممکن است باعث واکنش بیشتر بافت محلی شوند.
نخ بخیه غیر قابل جذب
از بخیه های غیر قابل جذب (به عنوان مثال نایلون (اتیلون)، ابریشم، پرولن و غیره) برای تقریب بافت طولانی تر استفاده می شوند. نخ بخیه غیر قابل جذب مناسب اتصال پوست است. پس از استفاده از این نوع نخ بخیه روی پوست باید توسط متخصصین کشیده شده و از پوست خارج شوند. موارد استفاده متداول برای یک بخیه غیر قابل جذب شامل ترمیم عروق / آناستوموز، ترمیم روده، ترمیم تاندون و بسته شدن پوست است.
نایلون (اتیلون) و Proleneهر دو ماده بخیه منفیلمنت غیر قابل جذب هستند که مقاومت بالایی در برابر کشش پوست دارند. واکنش پذیری بافتی پایینی دارند و بنابراین بسیار کاربرد دارند.
سایز نخ بخیه
استحکام کششی و خاصیت هندلینگ نخ بخیه و جراحی از ضخامت نخ بخیه متاثر می شود. از این رو مواد بخیه در اندازه های مختلفی تولید می شوند. اندازه (4-0، 3-0 و غیره) قطر رشته بخیه را توصیف می کند. توجه داشته باشید که هرچه پیش شماره عدد بزرگتر باشد، قطر نخ کوچکتر است.
معایب استفاده از نخ جراحی
·استفاده از نخ بخیه با دشواری هایی همراه است؛ برای مثال هنگام استفاده از نخ بخیه برای اتصال دو طرف پوست به یکدیگر به داروی بی حسی نیاز است. بی حسی در برخی افراد مانند کودکان و افراد مسن با دشواری هایی صورت می گیرد.
·برای استفاده از نخ بخیه باید از وسایل مخصوصی مانند سوزن گیر، پنس و قیچی استفاده شود. تمام این موارد باید به صورت استریلیزه باشند.
·اثرات زیبایی منفی ناشی از استفاده از نخ بخیه ممکن است تا پایان عمر با شما بماند؛ به خصوص اگر زخم های عمیقی روی تن شما وجود داشته باشد.
·پس از استفاده از نخ بخیه به دلیل وجود یک جسم خارجی در بدن احتمال عفونت وجود دارد.
·پس از انجام عمل جراحی و استفاده از نخ بخیه فرد بیمار باید برای استخراج بخیه از پوست خود به مراکز درمانی مراجعه کند.
·تمام موارد مذکور استفاده از نخ بخیه را سخت و دشوار و زمان بر می کند.
باکیفیت ترین نخ جراحی
ابتدا لازم به ذکر است که در خرید تجهیزات پزشکی باید نهایت دقت به عمل آید زیرا این لوازم مستقیما با سلامتی انسان در ارتباط است. انتخاب اشتباه ممکن است چندین بیمار را به خطر بیاندازد.
علاوه بر آن هنگام خرید نخ جراحی به منظور انتخاب بهترین نخ بخیه و باکیفیت ترین نخ جراحی باید به موارد زیر دقت کنید:
·قابلیت انعطاف پذیری زخم
·دارا بودن قابلیت استریلیزه کردن
·ایجاد کمترین میزان واکنش بافتی در بدن
·عدم آلرژی زا و سرطان زا بودن
·استحکام و قدرت کششی زیاد نخ بخیه
·عدم اجازه به باکتری ها برای رشد در مناطق زخم
·جنس پلیمری و زیست تخریب پذیری نسبی
با رعایت نکات بالا انتخاب با کیفیت ترین نخ های جراحی برای شما ساده می شود.
کلام آخر
همانطور که ذکر شد، نخ های جراحی برای بستن زخم های ناشی از عمل جراحی در بیمارستان ها و مراکز درمانی استفاده می شوند. در این مقاله به بررسی انواع نخ های جراحی، اهمیت سایز نخ های جراحی، معایب استفاده از نخ بخیه جراحی و همچنین ملاک انتخاب باکیفیت ترین نخ های جراحی پرداختیم.
پارکینسون یک بیماری پیشرونده است و به مرور زمان اوضاع بیمار وخیمتر میشود. در ابتدا ممکن است کندی در روند حرف زدن بیمار را مشاهده کنید. این مسئله به مرور بدتر میشود. شروع علائم به مرور اتفاق میفتد اما پس از مدتی روند بیماری و علائم بیمار تشدید میشود.
بیماری پارکینسون به طور معمول در میانسالان و سالمندان اتفاق میفتد. اما متاسفانه جوانان نیز ممکن است درگیر این بیماری عصبی شوند. گر چه این دسته از بیماریها درمان مشخص و قطعی ندارند، اما با مصرف داروهای مربوطه میتوان علائم آن را کاهش داد. در این گونه بیماری ها بر اساس شرایط هر فرد روند درمان نیز متفاوت است. ممکن است در بعضی موارد پزشک مربوطه عمل جراحی را برای بهبود علائم فرد و تغییرات شرایط مغزی پیشنهاد دهد.
مکانیزم بیماری پارکینسون چگونه است؟
بیماری پارکینسون اعصاب فرد بیمار را تحت تاثیر قرار میدهد. تحریکات و تاثیرات عمده این بیماری در نورونها و اعصاب مربوط به تولید دوپامین است. نورونها که مسئول انتقال پیام عصبی در بدن هستند، نقش بسیار مهمی در واکنش ها و عملکردهای اساسی بدن دارند. منطقه تولیدکننده دوپامین در بدن شما که دوپامینرژیک نام دارد، در منطقه خاصی از مغز جای گرفته است. این منطقه که ماده سیاه نام میگیرد، در اصطلاح به آن سابستنشیال نگرا گفته میشود.
دوپامین یک ماده اساسی در بدن فرد است که تاثیرات گسترده آن را به خصوص در اعمال حرکتی و تنظیم حرکت در بدن میتوان مشاهده کرد. بسیاری از علائمی که در بیماری پارکینسون باعث درد و رنج بیمار میشود، به علت کاهش این ماده در بدن است. در ابتلا به پارکینسون و تشدید علائم آن عوامل متعددی میتوانند تاثیرگذار باشند. در بین این عوامل، ژنتیک و سابقه ژنتیکی فرد و محیط میتوانند نقش عمدهای بر ایجاد و تشدید این بیماری داشته باشند.
این بیماری در سالمندان در کنار تحلیل و تضعیف بدن میتواند نمود بیشتری داشته باشد و در مقایسه با سنین پایینتر، فرد بیمار علائم بیشتر و شدیدتری را بروز دهد. در بسیاری از موارد ممکن است قدرت تکلم صحیح و توانایی حرکت از فرد گرفته شود.
علائم و نشانه های بیماری پارکینسون
با توجه به شرایط جسمانی، سن و سبک زندگی در هر فرد علائم پارکینسون میتواند متفاوت باشد. علائم این بیماری ممکن است در ابتدا جزئی و خفیف باشند و شروع آنها معمولا از یک سمت بدن فرد باشد. با توجه به این که پارکینسون یک بیماری پیشرونده است، علائم شدت مییابد و هر دو سمت بدن را درگیر میکند. در موارد زیادی گزارش شده که حتی پس از درگیری دو طرف بدن، علائم در یک سمت بیشتر طرف مقابل است.
لرزش دست یکی از علائم بسیار رایج است و معمولا در ابتدای بیماری پارکینسون در سالمندان بروز پیدا میکند. به طور معمول ابتدا این لرزش در انگشتان دست قابل مشاهده است. یکی از حرکاتی که فرد بیمار در راستای لرزش دست دارد، پیل رولینگ است؛ به این شکل که بیمار فرد انگشت شست و اشاره خود را به یک دیگر میمالد.
تاثیرات و علائم این بیماری تنها محدود به دستان نمیشود. علائم پارکینسون بر پاها به این شکل است که قدرت حرکت در آنها کاهش مییابد. حرکت آهسته که در اصطلاح به آن برادی کینزی گفته میشود در این بیماران مشاهده میشود. قدمها هنگام راه رفتن در این افراد کوتاهتر شده و اغلب پاهای خود را روی زمین میکشند. این علائم بسیار گسترده هستند؛ به عنوان مثال فرد هنگام بلند شدن از روی صندلی احساس سختی میکند و این عمل برای او دشوار است.
عضلات در افراد مبتلا به پارکینسون به مرور سفت میشود. این سفتی عضلات که در ادامه مانند سایر علائم بیماری شدت مییابد، باعث میشود تا بیمار در آن نواحی درد زیادی را تحمل کند و تکان دادن آن قسمت و حرکت برایش دشوار شود.
شاید اندکی برایتان دور از ذهن به نظر برسد، اما بیماران مبتلا به پارکینسون معمولا قامتشان خمیده میشود و بدن و تنه فرد به جلو متمایل میشود. همچنین این افراد نمیتوانند تعادل پیشین خود را در هنگام ایستادن و حرکت کردن داشته باشند. خم شدن مفاصل زانو و آرنج نیز در راستای همین تغییرات اتفاق میفتد. این موارد میتواند روی نوشتار این افراد نیز تاثیر بگذارد. نوشتار وی معمولا کوچکتر شده و فرد برای خواندن آنها با مشکل روبهرو میشود.
پارکینسون بیماری است که باعث آسیب به نورون ها و انتقال پیام های عصبی میشود. به همین علت ممکن است حرکات اتوماتیک فرد را با مشکلات زیادی روبه رو کند. این افراد مانند سایر مردم نمیتوانند دستان خود را هنگام راه رفتن تکان دهند. یا لبخند زدن و چشمک زدن برایشان به کندی و به سختی صورت میگیرد.
تاثیرات منفی پارکینسون بسیار گسترده است و میتواند تکلم فرد را نیز با مشکل روبهرو سازد. معمولا تکلم شخص دارای ابهام میشود یا تردید دارد. نحوه تکلم و حرف زدن در این افراد بدون بالا و پایین رفتن است و روند یکنواختی دارد.
علل بیماری پارکینسون در سالمندان
علت اصلی بیماری پارکینسون در واقع ناشناخته است، اما عوامل و دلایل مختلفی وجود دارند که میتواند منجر به ابتلای فرد به این بیماری گردند. در نهایت این عوامل باعث کاهش دوپامین در مغز و آسیب به نورونها و فرآیند انتقال پیام عصبی میشوند.
بسیاری از محقین، ژنتیک را یکی از عوامل مواجهه افراد با این بیماری میدانند. تغییرات و جهشهایی که در ژنهای فرد به وجود میآید، میتواند منته به بیماری پارکینسون شود. این جهشها نادرند و بروز آنها با درصد بسیار کمی اتفاق میافتد. اما باید به این نکته اشاره نمود که در خانوادههایی که سابقه ابتلا به این بیماری وجود دارد، احتمال رخ دادن این جهشها و در نتیجه بیمار شدن فرد بالا میرود. در عواملی که به ژنهای فرد مربوط میشوند، واریاسیونهای خاص ژنی باعث ایجاد بیماری میشوند که این احتمال در خانوادههایی که سابقه ابتلا در آنها وجود ندارد بسیار پایین است.
محیط زندگی شما یکی از موثرترین عوامل در ابتلا به بیماریهای مختلف است. پارکینسون نیز به همین بیماریها تعلق دارد. به عنوان مثال سموم و اشعه های مختلف میتوانند درصد ابتلا به این بیماری را بالا ببرند. به همین دلیل برای زندگی سالمتر باید دقت زیادی در انتخاب محیط زندگی خود داشته باشید.
یکی دیگر از علتهای ابتلا به پارکینسون تغییراتی است که در مغز افراد به وجود میآید و معمولا روی اعصاب فرد نیز تاثیر میگذارد. هر چند که دلیل این تغییرات به درستی مشخص نشده، اما محققان از تاثیر این تغییرات بر روند ابتلا به پارکینسون گزارش دادهاند.
یکی از این تغییرات وجود اجسام لویی و لخته خون درون مغز است. این اجسام مواد خاصی درون سلولهای مغزی هستند که به عنوان یکی از عوامل میکروسکپی در ابتلای فرد به بیماری پارکینسون به شمار میآیند. در اجسام لویی مواد و ذرات بسیار زیادی یافت میشود. اما پروتئینی به نام آلفا سینوکلین در آنها وجود دارد که سلول قادر به تجزیه آنها نیست. این پروتئینها که به عنوان یکی از عوامل ابتلای افراد به بیماری پارکینسون محسوب میشود، موضوع بحث بسیاری از محققین است و آزمایشهای زیادی روی آن انجام میشود.
چه عواملی بر ابتلا به پارکینسون موثرند؟
یکی از تاثیرگذارترین عوامل در ابتلای فرد به پارکینسون سن است. احتمالا شما نیز با این مسئله مواجه شدهاید که بیشتر افراد مبتلا به پارکینسون جز سالمندان هستند. معمولا افراد جوان و میانسال درصد کمتری از بیماران پارکینسون را تشکیل میدهند. این بیماری در افراد بالای 60 سال بیشتر از سایر ردههای سنی رخ میدهد.
عامل دیگر بیماری پارکینسون در سالمندان یا جوانترها، وراثت است. برای درک بهتر جلوگیری از بیماریهای افراد مسن و عوامل آن باید سابقه خانوادگی خود را بررسی نمایید. اگر در خانواده شما فرد یا افرادی به پارکینسون مبتلا هستند، احتمال ابتلای شما نیز به این بیماری وجود دارد. در غیر این صورت خطر زیادی شما را تهدید نخواهد کرد.
پارکینسون یکی از بیماریهایی است که جنسیت روی آن تاثیر میگذارد. به طور معمول آمار ابتلا به این بیماری در مردان بالاتر از زنان است و باید به این مسئله توجه کافی را داشته باشند.
عوامل محیطی میتوانند به مقدار زیادی در ابتلای شما به بیماریها تاثیرگذار باشند. قرار گرفتن در معرض سموم، حشرهکشها و اشعهها میتواند خطر ابتلا به بیماریهای مختلفی از جمله پارکینسون را بالا ببرد.
در مواردی هم دیده شده است که بروز علائم پارکینسون میتواند ناشی از مصرف بعضی از داروها باشد. برخی از داروهایی که به عنوان داروی ضد روانپریشی استفاده میشوند، میتواند بعضی از علائم پارکینسون از جمله لرزش دست را از خود بروز دهند.
پالس اکسیمتر یک دستگاه پزشکی می باشد که برای اندازه گیری درصد اکسیژن موجود در هموگلوبین خون و ضربان قلب مورد استفاده قرار می گیرد که یک شاخص مهم برای تعیین میزان سلامتی بدن می باشد.
در واقع دستگاه پالس اکسیمتر یک مدل از دستگاه های ساده است که در منزل می توان از آن استفاده کرد. این دستگاه برای سنجش میزان اکسیژن موجود در خون استفاده می شود و در واقع درصد اشباع اکسیژن خون را در سرخرگ انسان به ما نشان می دهد.
دستگاه پالس اکسیمتر روشی غیرتهاجمی به حساب می آید که ملکول های هموگلوبین موجود در خون را که اکسیژن دارند شمارش کرده و آن را به درصد بیان می کند. معمولا مقدار نرمال اکسیژن خون باید بین نود و پنج تا نود و هفت درصد باشد و اگر این میزان پایین تر از نود درصد باشد وضعیت بیمار خطرناک است. پالس اکسیمتر می تواند روند و میزان ضربان قلب را نیز اندازه گیری کند.
به آزمایش اندازه گیری میزان اکسیژن موجود در خون پالس اکسیمتری می گویند که با استفاده از دستگاه پالس اکسیمتر انجام می شود. قسمت خارجی این دستگاه برای عملکرد روی سر انگشتان یا لایه ی گوش بیمار قرار داده می شود تا دیتگاه با سرخرگ خونی بیمار مجاورت داشته باشد.
نحوه ی عملکرد دستگاه پالس اکسیمتر
نحوه ی عملکرد این دستگاه به این شکل است که پرتوی نور قرمز و مادون قرمز را از خود متصاعد می کند و این پرتوها از مویرگ های موجود در بدون بیمار عبور می نمایند. نسبت نورها به یکدیگر در انتها میزان اکسیژن خون را مشخص می کنند. خونی که دارای اکسیژن است رنگ قرمز روشن تری دارد و خون بدون اکسیژن آبی یا بنفش است. بنابراین دستگاه در ابتدا مجموع هر دو رنگ را اندازه گیری می نماید، سپس رنگی که در زمان عدم وجود نبض تشخیص داده می شود را از مجموع کم می کند. رنگ های باقی مانده بیانگر میزان خونی است که اکسیژن دارد. این مقدار روی نمایشگر دستگاه به درصد نشان داده می شود.
کاربرد پالس اکسیمتر
پالس اکسیمتر برای موارد زیر کاربرد دارد:
- قبل، بعد و حین عمل جراحی که بیمار بیهوش می باشد.
- مشاهده طرز کارکرد داروهایی که برای درمان بیماری ریه استفاده می شوند.
- بررسی توانایی فرد برای افزایش سطح فعالیت خود
- بررسی نیاز فرد به اکسیژن و کمک به تنفس او
- بررسی طرز تنفس او در هنگام خواب و تشخیص بیماری آپنه خواب
این دستگاه برای بررسی میزان سلامتی فرد در هنگام قرار گرفتن در شرایطی که اطلاع از میزان اکسیژن هموگلوبین خون او بسیار ضروری است نیز مورد استفاده قرار می گیرد. از قبیل این شرایط:
- حمله قلبی
- نارسایی قلبی
- بیماری انسداد ریه
- کم خونی
- سرطان ریه
- آسم
- ذات الریه
طرز کار پلی اکسیمتر
خون حاوی همگلوبین است که مولکول های اکسیژن را از ریه ها به قسمت هایی از بدن که نیاز به اکسیژن دارد، می برد. در واقع این دستگاه نشان می دهد که اکسیژن موجود در هموگلوبین چقدر از اندازه ی نرمال فاصله دارد. هموگلوبین به رنگ بنفش آبی است اما زمانی که به میزان کافی اکسیژن دارد، به رنگ قرمز روشن در می آید.

برای روشن شدن دستگاه کافی است انگشت اشاره ی یا هر قسمت از بدن که داخل گیره (پروب) قرار دارد، حرکت داده شود. پروبی که روی قسمت خاص بدن قرار گرفته است، برای اندازه گیری میزان اکسیژن هموگلوبین از پرتو نور قرمز و مادون قرمز استفاده می کند. هموگلوبین حمل کننده اکسیژن، طول موج این پرتو را جذب می کند در آخر نیز مقداری از این طول موج ها را از خود ساطع می کند. داده های حاصل از طریق پروب جمع آوری می شوند و به مانیتور ارسال می شوند تا به صورت عدد به پزشک یا خودشخص نمایش داده شود. در واقع نسبت نور قرمز به مادون قرمز ارسال شده، میزان اشباع اکسیژن را نشان می دهد. با کشیدن انگشت از قسمت گیره دستگاه به طور خودکار خاموش می شود.
سطح اکسیژن طبیعی در هموگلوبین، برای افراد بالغ بین 95 تا 100 درصد و برای نوزادان 95 تا 98 درصد می باشد ولی در این درصد در افراد مبتلا به بیماری هایی مانند آسم، سرطان ریه، نارسایی قلبی و … معمولاً پایین است. عدد دیگری که نشان داده می شود ضربان قلب می باشد که با واحد ضربان در دقیقه یا همان (BPM) می باشد که حد نرمال آن هم برای افراد بالغ 50 تا 90 ضربان در دقیقه و برای نوزادان 120 تا 180 ضربان در دقیقه می باشد.
پالس اکسیمتر بر خلاف اکسیمترهای دستی قابل حمل و سبک می باشد و می توان در خانه و هر جای دیگر میزان اکسیژن خون خود را اندازه گرفت. اکسیمترهای دستی که ثابت هستند و بیشتر در بیمارستان ها و مراکز درمانی استفاده می شوند ساختار پیچیده تری دارند و گیره به طور جدا از قسمت مانتیتور دار است و با سیم یه آن وصل شده است ولی در پالس اسکیمتر، دستگاه یک بخشی است و گیره و مانیتور به صورت یکپارچه باهم هستند.
انواع مختلف دستگاه اکسیمتری
سه نوع اکسیمتری داریم که بسته به کاربرد و نیاز بیمار می تواند مورد استفاده قرار بگیرد. پالس اکسیمتر، اکسیمتر دستی و اکسیمتر جنینی. که به ترتیب شرح داده خواهند شد.
پالس اکسیمتر، رایج ترین دستگاهی است که هم پرتابل و قابل استفاده در منزل است. دارای گیره سوسماری شکل برای قرار گرفتن بر روی انگشت است. صفحه ی نمایش بر روی خود گیره قرار دارد و ضربان قلب و میزان درصد اشباع اکسیژن خون را نشان می دهد.

اکسیمتر دستی، دستگاهی است که موسسات پزشکی و بیمارستان ها از آن استفاده می کنند. این دستگاه ها کمی پیچیده تر از پالس اکسیمتر ها هستند. صفحه نمایش به گیره متصل نیست. در عوض یک کابل جهت اتصال گیره به صفحه وجود دارد. صفحه نمایش مواردی بیش از سطح خون اکسیژنه را نمایش می دهد. گیره این دستگاه در موارد اضطراری حتی می تواند به انگشتان پا نیز وصل شود.
پالس اکسیمتر جنینی، برای تشخیص اینکه آیا کودک سالم است یا نه، مورد استفاده قرار می گیرد. اکسیمتر معمولی ممکن است برای یک نوزاد متولد شده به سختی قابل استفاده باشد. این دستگاه برای نوزادان دارای یک پروب است که بر روی سر نوزاد قرار می گیرد تا از طریق گذر اشعه های نور از جمجمه، میزان اکسیژن را دریافت کند. این عمل بر روی پای نوزاد نیز قابل انجام است.
استفاده مایع و محلول ضدعفونی کننده دست این روزها به یک دغدغه تبدیل شده است. در بسیاری از مکان های عمومی یک بطری حاوی محلول گذاشته شده تا مراجعین از آن استفاده کنند. اما آیا دست هایی که با بطری تماس دارند، باعث آلودگی بدنه بطری نمی شوند؟ بدون شک وجود دست های آلوده ممکن است حتی ظرف محلول ضدعفونی کننده را هم آلوده کند.
با این حساب بهترین کار استفاده از یک دستگاه ضدعفونی کننده اتوماتیک دست است. به طوری که مراجعین دست های خود را در قسمت خروجی محلول ببرند. سپس به صورت اتوماتیک و کاملا به اندازه محلول ضد عفونی کننده دست را بر روی دستان خود دریافت کنند.
کاربرد دستگاه ضدعفونی کننده اتوماتیک دست راپیس در مکان های عمومی
این دستگاه ضدعفونی کننده دست Rapis می تواند بدون تماس با دستان کاربران، محلول ضدعفونی کننده را بر روی دستان آنها بپاشد. دستگاه دارای یک مخزن برای نگهداری محلول ضدعفونی کننده است. بر روی مخزن یک نمایشگر برای مشاهده میزان محلول به چشم می خورد. به محض اتمام محلول می توانید مجددا آن را پر کنید.
این دستگاه قابل استفاده برای مکان های عمومی از جمله کلینیک ها، بیمارستان، بانک ها، مراکز آموزشی و سایر ارگان های دولتی و شرکت های خصوصی است. هر مرکزی که در طی روز با جمع زیادی از افراد و مراجعین سر و کار دارد، بدون شک نیازمند چنین دستگاهی است.
نحوه پاشش محلول ضدعفونی کننده چگونه است؟
این دستگاه می تواند محلول ضدعفونی کننده را با 5 حالت بر روی دستان کاربر بپاشد. کمترین میزان آن 0.03 CC و بیشترین میزان محلول هم تا 2 CC است. در قسمت جلوی دستگاه یک نمایشگر وضعیت دستگاه به چشم می خورد. این نمایشگر زمان پاشش محلول روشن می شود. وقتی میزان پاشش محلول زیاد باشد، شدت نور نمایشگر افزایش و وقتی میزان محلول کم می شود، شدت نور نمایشگر نیز کاهش می یابد.
طرح های مختلف دستگاه ضدعفونی کننده دست Rapis
این دستگاه به دو شکل دیواری و ایستاده طراحی شده که خصوصیات هر یک به صورت زیر است:
دستگاه ضدعفونی کننده دیواری راپیس
این دستگاه با ابعاد 39*24 سانتی متر به یک پایه دیواری (فلزی) متصل می شود. پایه دیواری با ابعاد 14*14*16 سانتیمتری (طول*عرض*ارتفاع) طراحی شده است. بر روی قسمت پایه سوراخ هایی برای نصب راحت بر روی دیوار تعبیه شده است. بعد از اینکه پایه دستگاه را به دیوار محکم کردید، می توانید دستگاه ضدعفونی کننده را روی آن قرار دهید.
این شکل از دستگاه ضدعفونی کننده برای محیط هایی که کوچکترند و فضای محدودی دارند، مناسب است. از سوی دیگر به دلیل استحکام دستگاه بر روی دیوار میتوانید در صورت ازدحام جمعیت هیچ آسیبی به آن نمی رسد.
دستگاه ضدعفونی کننده ایستاده راپیس
نوع ایستاده و دیواری این دستگاه ضدعفونی کننده اتوماتیک شبیه به هم است. با این تفاوت که نوع دیواری را به یک پایه دیواری متصل می کنید. اما نوع ایستاده دقیقا بر روی یک پایه 95 سانتیمتری بلند قرار می گیرد. پایه میله ای بلند به یک فلز دایره ای با قطر 24 سانتیمتری متصل شده است. همین ویژگی باعث افزایش استقامت پایه شده و آن را به طور ایستاده نگه می دارد.
حالا کافیست ضدعفونی کننده اتوماتیک دست را بر روی پایه قرار دهید و از آن استفاده کنید.
مشخصات و ویژگی های دستگاه ضدعفونی کننده اتوماتیک
این دستگاه فارغ از شکل دیواری یا ایستاده از قسمت های مختلفی تشکیل شده است که عبارتند از:
- ابعاد دستگاه: قسمت پایین دستگاه دارای ابعاد 14*16 سانتیمتر (طول و عرض) و ارتفاع آن 24 سانتیمتر است. با این ابعاد مشخص است که دستگاه فضای زیادی را اشغال نمی کند.
- ورودی آداپتور: اینجا قسمتی است که محلول ضدعفونی کننده را وارد مخزن دستگاه می کنند.
- نمایشگر مدرج میزان مایع ضدعفونی کننده: در این قسمت می توانید مشاهده کنید که چقدر از مایع مصرف شده و چقدر آن باقی مانده است.
- سنسور دستگاه: این دستگاه دارای دو سنسور شامل نمایشگر حسگر و سنسور غیرتماسی اولتراسونیک است. وجود این سنسورها باعث می شود تا کاربر بدون تماس و نیاز به فشردن دکمه، محلول ضدعفونی کننده دست دریافت کند.
- نمایشگر وضعیت دستگاه: میزان محلولی را که بر روی دست کاربر پاشیده می شود، با شدت نور نشان می دهد.
- نازل اسپری: قسمتی که از آن محلول ضدعفونی از آن خارج می شود. این قسمت یک روزنه کوچک است تا از خروج بیش از حد محلول ضدعفونی کننده جلوگیری کند.
.: Weblog Themes By Pichak :.